BANA GÜLMEYİ ÖĞRET !!!
Bana gülmeyi öğretsene, ben gülmeyi unuttum
Hep dert üst üste gelince gülmeye zaman bulamadım.
Bazen aynanın karşısına geçer gülmeyi denerim ama öyle Yapmacıktır ki o yüzümdeki tebessüm.
Bazen gülerken resmimi çekerim
Ama beceremem o gülücük ifadesini.
Sinir olup silerim defalarca o resimleri...
Bana gülmeyi öğretsene, ben gülmeyi unuttum
ama yapmacık olmasın,
Gülümsememi aynada görünce içim rahatlasın,
Çektiğim fotoğraflarda bos değil sevinçli bir yüzüm olsun.
Sahi gülmek ne demekti? bana uzun uzun anlatsana.
Tıpkı senin yüzündeki tebessüm gibi olsun,
Her güldüğünde içimi rahatlatıyorsun ya,
Benim güldüğümde de senin için rahatlasın.
Aynalar bile kıskansın, beni gören güneş sansın.
Bana gülmeyi öğret, ama yapmacık değil de tüm gönülden olsun.
Seni ne çok sevdiğimi söyleyemeye
Dilim varmadı ya bir türlü
Öyle bir gülücük olsun ki askımı nakışlasın kalbine
Hiç konuşmaya gerek kalmadan
Anlatsın bir tebessüm ile..
Seni seviyorum kelimesini taşısın
Sana her tebessüm ettiğimde...
İstemem kahkahalı gülmek bana tebessüm yeter,
Gözüm yükseklerde değil bilesin.
Sırf Senin için gülmek istiyorum,
Yüzüme baktığında kederi değil mutluluğu gör diye.
Bana gülmeyi öğretsene, ben gülmeyi unuttum,
ama yalan dolu değil gerçek olsun,
tıpkı seninki gibi olsun..
ALINTIDIR...
|