BİRİCİK SEVGİLİME!
Söze nasıl başlamalıyım bilmiyorum.anlatmanın kafi gelmediği yerlerde yazmaya sığınan yüreğim , bu defa onu bile başaramamanın ezikliğini duyuyor içinde.
Karanlık gecelerimin aydınlık sabahı!...bir günü daha özleminle kapatıyorum.çoğu zaman bir soluk kadar yakın olsan da bana , bazen bir ufuk kadar uzak olduğunu hissediyorum içim parçalanarak.istediğinde dokunamamanın ezikliğini şimdi daha iyi anlıyor buruk yüreğim.senin düşünerek daha kaç sabah tüketirim ve kaç gece daha adını sayıklayarak uyanırım?inan bilmiyorum?.
özleminin talan ettiği bu yürek şimdilerde mahşer yeri sevdiğim.acımasız bir gün doğumu alıp gider diye seni ellerimden , karanlık gecelere mahkum ettim kendimi.doğmasın günlerim yanımda sen olmayacaksan.ve bitmesin günler sabahına kaderimde yazmayacaksan.
Aydınlığın karanlığa düştüğü yerlerde ve denizlerin sahillere vurduğu zamanlarda aşığım sana.bir gün doğumu belki ay tutulması?belki de ölümün olduğu yerde vurgunum sana?bir ömür aidim sana ve sende bana.
Dudaklarıma dua olmuş adının baş harflerini içime kazıyarak gideceksin sevdiğim!arkanda yitik bir beden ama seninle dolu bir yürekle bırakacaksın beni!içimde sensizliğin korkusu , gözlerimde gidişinin son resmiyle kalıcaksın aklımda! Her damla göz yaşına kurban edeceğim bu bedenim , gidişin karşında aciz ve yoksun!ilk defa kaybetmek korkusuyla bölünür oldu gecelerim.aydınlık sabahına hasret kalıcam sevdiğim. Kokuna hasret dudaklarından dökülecek bir çift sevgi sözüne muhtaç bırakacaksın beni. Aklımda kalacak o gidişinin son resmiyle karanlık gecelerimin duaları olacaksın.bu gidişin yarım bırakacak beni,bedenimi!ve sana dair her şeyi!.......
İçimde öyle güzelsin ki!...bırakıp gitmene dayanmıyor yüreğim?kahrolsun ki gözlerim iki damla yaşla bırakıcam seni o son görüşümde gerimde!aklımda kalıcak olan bu hayalle bırakıp gitmene razı olmayacak kalbim.sen hep gül bebeğim!gül ki aydınlansın sabahlarım!ve çok sev beni!sev ki dayanacak gücü bulayım!
Zaman ne getirir bilmem.tek korkum araya giren bu ayrılığın yok etmesi beni.gidişlere tahammülüm kalmadı ki gelişlere sabrım olsun!korkuyorum bir tanem.gün gelirde beni unutursun , gün gelirde sabahlarıma doğmazsın diye kabus oluyorsun gecelerime.ben alıştım sana!öyle ki sensiz geçen her saniyem azap bana!sesine hasret kalacak olan bedenim kaç karanlık gecenin sabahına varır bilemem.
Zaman dursa!......
Hiç akmasa!.......
Gitmesen!........
Hayatımda belki de ilk defa yakarışlarım kabul olunsun diye yalvarıyorum Tanrı?ma. Dualarımın tek sahibini bana bağışlasın diye nelerimi feda ettiğimi bilseydin anlardın seni ne kadar çok sevdiğimi!
Döndüğünde bul diye beni kilitledim yüreğimin kapılarını!sahibim oldun!ve hep öyle kalacaksın!şayet bir gün döndüğünde olamazsan bıraktığın yerde??.
Sevginin ateşi ömrüm oldukça sönmeyecek!üşüdüğümde beni ısıtacak olan tek şey yüreğimde bıraktığın ateş olacak!içim seninle dolu!bir başkasına yer açılmayacak asla!
ölmezsem eğer , döndüğünde bıraktığın yerde bulacaksın beni!dedim ya ömrüm yettikçe seninim.tek sahibimsin!
 
sensiz dünyayı sevmiyorum!ve sensiz sebepsiz bir hayat istemiyorum!
Beni yokluğuna mahkum etmeden dön kuzucum!
Beni sensiz , beni sessiz bırakma!
SENİ SEVİYORUM!!!